Een eigen beeld aan een eigen pad

Werd dat gewaardeerd? Tot op zekere hoogte. Er waren Carmiggeltliefhebbers die zich wat overvallen voelden door dit wel erg voortvarende initiatief en Carmiggelts echtgenote Tiny had er aanvankelijk niet zo'n behoefte aan om steeds geconfronteerd te worden met een bronzen wederhelft als ze uit het raam keek.

Van Duinhoven wist ook al meteen wie het beeld maken moest: zijn vriend Kees Verkade. Verkade gold enigszins als een elitaire, modieuze beeldhouwer, hoewel hij toch al heel aardige beelden had gemaakt, bijvoorbeeld van de drie gearmde winkelende oude dames in Haarlem en de bokspringende jongens in Heemstede. Later vierde hij zijn artistieke lusten nog bot op onder anderen Churchill, Arthur Rubinstein, Oscar Wilde, prinses Gracia van Monaco, Wilhelmina, Juliana en Prins Bernhard. Kroeglopers en noeste arbeiders zijn in zijn werk wat ondervertegenwoordigd.

Van Duinhoven hield een inzameling, die al snel succes had, ook door steun van Het Parool en de Vara, de omroep waar Carmiggelt jarenlang met een Kronkel voor een soort dagsluiting zorgde. Op 25 oktober 1988 kon burgemeester Ed van Thijn het beeld onthullen. Ook Tiny had er inmiddels vrede mee.

Sinds 1994 heet het paadje dat naar Carmiggelt leidt het Kronkelpad, een officieel besluit van burgemeester en wethouders. Dat had nog heel wat voeten in de aarde gehad. Carmiggeltbewonderaar A.P. de Zwart had zich twee jaar eerder tot de raad gericht met het voorstel het hele plantsoen naar Carmiggelt te noemen. Carmiggelts nabestaanden vonden het een prachtidee, maar de straatnamencommissie had bezwaren. Nadien werd een buurtenquête gehouden, waarbij het aantal voor- en het aantal tegenstanders van naamswijziging even groot bleek. En in 1994 viel dus dat besluit, een compromis waar niet iedereen erg gelukkig mee was. Een woordvoerder van de straatnamencommissie noemde het in Trouw 'een treurig eerbetoon aan Carmiggelt'. Maar, vervolgde hij, aangezien langs het paadje geen huizen staan, raakt de adressering tenminste niet in de war. 'Wellicht kan Carmiggelt ooit een straat krijgen in de schrijversbuurt. Dan kunnen we Den Doolaard ook meteen vernoemen.'

De stad heeft woord gehouden, maar niet in de schrijversbuurt in Oud-Zuid daar is al decennia geen vacature noch in de Venserpolder bij Anna Blaman en Agatha Christie. De Simon Carmiggeltstraat ligt, sinds 2006, heel bescheiden, achter de Oosterdokskade. Carmiggelt is daar in gezelschap van Willem Frederik Hermans en de componisten Ton de Leeuw en Harry Bannink. Geen Amsterdammer die dat weet. En voor Den Doolaard moeten we nog naar Arnhem, Almere of Oud- Beijerland.

30 augustus 2010

Streetview