Een leven tussen crème en croissants

Vermaard adres, hoog scorend in de oliebollentests, op internet geroemd om de croissants, maar ook sterk in vele broodsoorten en in, zoals bakker Koert van Egmond (1970) het terloops noemt, 'het stukwerk en het natte gedeelte'. Dat stukwerk moeten we zien als de zaken zonder crème of slagroom, het natte gedeelte is gebak mét.

Koert van Egmond is er de baas. Zijn vader kwam in 1958, vijftien jaar oud, in dienst bij Venekamp jr. en in 1975 nam hij de zaak over, dus Koert is ermee vergroeid.

Het gezin woonde boven de zaak en Koert woont daar nu met vrouw en kinderen. Een jeugd te midden van de gevulde koeken en de amandelbroodjes, een jongensdroom.

Ja, zijn vriendjes waren er graag. Altijd iets lekkers voorhanden. "Maar met mate." Hij mocht met andere jongens koekjes bakken in de bakkerij. En brood van gisteren hoefden ze thuis nooit te eten, ze mochten kiezen: volkoren of wit met maanzaad of wat er verder beschikbaar was. Dat was ook weer niet zo heel veel, de vele broodvariaties dateren van nadien.

En hij moest helpen, "'s Middags stokbroden rondbrengen naar restaurants. En rond de feestdagen veel inpakwerk." Er is nog een foto van hem, een jaar of acht zal hij zijn, in de weer met deeg. En zo lang als hij zich herinnert, wilde hij bakker worden, zoals vader en opa.

Hij ging naar het ROC in de Elandsstraat en liep stage bij bakkerij Van Toor in Osdorp. "Je denkt: ik ben bakkerszoon, ik weet het allemaal wel zo ongeveer. Maar daar heb ik echt het vak geleerd."

Heeft hij meneer Venekamp nog gekend? "De zoon? Jazeker. Wat ik van hem weet, is dat hij nogal inhalig was. En in de overgangsperiode, ik denk dat de zaak nog deels zijn eigendom was, maar dat mijn ouders hem al exploiteerden kwam hij regelmatig met een mand die hij vollaadde zonder te betalen. Mijn moeder ging op een gegeven moment zelfs spullen voor hem verstoppen."

Meneer Venekamp leeft niet meer, we kunnen hem niet om weerwoord vragen. Wat Van Egmond ook nog weet: de geruchten in de buurt dat bakkerij Venekamp in de oorlog fout was. Waar of niet waar, het had decennia later nog gevolgen. "Halverwege de jaren negentig sloot bakkerij Pool op de hoek van de Ferdinand Bol en de Ceintuurbaan. En zelfs toen nog waren er Poolklanten die weigerden naar ons te komen vanwege die oorlog." De familie Van Egmond kon er allemaal niets aan doen.

Hoe zit het met zijn kinderen, bakkertjes in de dop?
"Van mij mogen ze, graag, maar ze hoeven natuurlijk niet. Laatst nog heb ik met de klas van mijn dochter hier pepernoten gebakken, zoals mijn vader dat met mijn vriendjes deed. Misschien krijgen ze er zin in."

2010