'En hij was ontzettend relaxed'

"Ik viel op zijn bruine ogen nou ja, misschien is het zo dat ik sindsdien op bruine ogen val. En hij was ontzettend relaxed. Ik zag hem vaak samen met mijn vriendin Sacha en háár vriendje. Dan hadden we zogenaamd kaartavondjes, maar ik geloof niet dat die kaarten vaak uit het doosje kwamen. Veel zoenen en wel meer. Het bleef bij heavy petting, zal ik het maar noemen. Petting is zo ongeveer alles behalve de daad zelf. Ja, twee aan twee natuurlijk."

"Het waren de jaren zestig: opstand, politiek maar dat ontging ons hoor. Wij deden vooral aan sport, René hockey en ik reed paard. Eén van onze schoolgenoten was Selma Leydesdorff, later hoogleraar geschiedenis, die hield zich met demonstraties en dat soort dingen bezig. Aan ons was het niet besteed."

"Op school hadden we twee leraren Nederlands die nogal bekend waren, Rein Bloem en H.C. ten Berge. Bloem was dichter en was erg dol op film, met hem hebben we in Gent nog een film gemaakt. Geen idee meer waarover. Ten Berge schreef ook, maar van hem staat me vooral bij dat hij nogal dol was op eskimo's, indianen en dergelijke."

"Die verhouding was niet erg constant. We hadden ondertussen wel andere vriendjes en vriendinnetjes, maar als we alleen naar een feest of zo gingen hadden we elkaar. Misschien was dat wel erg jaren zestig, of het was typisch Montessori, of typisch wij ik weet het niet."

"Een voorlopig einde kwam in 1970, het feest bij Sacha in Wageningen, waar ze ging studeren. Na het feest bleven we daar slapen en ik zorgde ervoor dat ik bij René kwam. Hem kon ik duidelijk maken dat hij niets moest proberen, ik had namelijk kort daarvoor een Israëli ontmoet en die had ik trouw beloofd."

"We gingen ieder onze weg. Hij ging economie studeren, ik Frans, we kregen kinderen, raakten weer alleenstaand. Toen hebben we de draad weer opgepakt. Maar we hadden toch te weinig gemeen. Maar er blijft contact. Ik heb René gevraagd mijn executeur testamentair te zijn. En dat is toch heel wat voor een eerste vriendje."

2 mei 2011